16.3.19

Αναπάντητη


κι όσο γλείφει το κεφάλι μου την άσφαλτο
πίσω απ' τ' αμάξι που με σέρνει κάνω σκι
με το ένα πόδι σε τροχιά γύρω απ' τα σύννεφα
και το ένα χέρι μες στη τσέπη να βουτάει για ψιλά
βρίσκω το πάσο, τα κλειδιά και μια αναπάντητη

περαστικοί με προσπερνούν με ρυθμικά τα τς, τς, τς
και στο φανάρι μου πατάνε τα μυαλά
'αχ δεν σας είδα', χαρωπά γελώ μετά
κι αν πρασινίσει το φανάρι, το πατήσει κι ο οδηγός
πιάνει το ράδιο καλύτερα με κωλοδάχτυλα-κεραία

πέφτουν τα μάτια μου στον ήλιο και δεν κλείνουνε
γιατί δεν ψήνομαι να βλέπω πια τα χάλια μου
μόνο κουρδίζω μια τα χέρια μου να πέσουν
μπας και προλάβουνε και γδάρουν με τα νύχια μου την πίσσα
γιατί αυτή ήταν η στροφή μου και την πέρασα

και τα σύννεφα φρενάρουν ενώ τα κτίρια κολλάνε μεταξύ τους
κι ένα ταξί με προσπερνά και μου μπλαστάρει μια μπαλάντα
μιας μαλάκως που ικετεύει και που κλαίγεται
όταν ο κόσμος αυτός θέλει πιο πολλές νόνεϊμ, φωτεινές κορρέ
κι εγώ βοήθεια μη μου λιώσει καμιά ρόδα τον λαιμό

"έλα, με έπαιρνες; δεν τ' άκουγα, αλήθεια ρε συ, σόρρυ"
μα αυτά τα "σόρρυ" δεν τ' αντέχει να τ' ακούει
"καλά, είναι ώρα να εμπιστεύεσαι ρολόγια;"
και κοιτάει το δικό της και μου φεύγει, δεν προφταίνω να της πω
"θα 'μουν στην ώρα μου, γαμώτο, μα με έπιασε η κίνηση"


Καμία Φωτεινή Κορρέ δεν τραυματίστηκε και τη διάρκεια των γυρισμάτων.

<Earl Sweatshirt - Azucar>